Przez okna światła lśnią,
Brzmią wesołe okrzyki,
Słychać tony muzyki,
Taneczne pary mkną.
Choć wokół mróz i śnieg,
Do okien tam się skrada
Drżąca dziewczyna blada,
Zabawy śledząc bieg.

Z zachwytem patrzy ona
Na ten zabawy gwar,
Łachmanem otulona
Ma jakiś dziwny czar.
Zazdrością płoną oczy,
Ten świetny widząc rój,
I marzy sen uroczy:
Raz mieć balowy strój!

Z zabawy wyszedł pan,
Strojny w balowe szaty,
Młody, śliczny, bogaty,
Z rozpusty swojej znan.
Gdy ujrzał dziewczę te
I czarem jej olśniony,
Powziął pomysł szalony:
Rozerwać nudy swe!

"Dlaczego w tę zawieję
Samotna błądzisz? - rzekł -
Chodź ze mną, ja rozgrzeję
Ustami ciała śnieg!".
Spojrzała bezprzytomnie
I wionął szept jej słów:
"Ach, szczęście przyszło do mnie,
To zjawa z moich snów!".

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.