Uspokój serca zegarów, zmęczone są - zmęczone są - żarówkom przygaś powieki, za długo patrzą na nas stąd, tramwajom pozwól odpocząć, niechaj nie drepcą wciąż i domom zabroń się wspinać w miastach obłych jak w dzbanach.
Zdyszanym kołom pociągów kwietny spoczynek nakaż, nakaż, płuca motorów napełnij ciszą wonną od gwiazd, od gwiazd, trupim wydechem spalin niech się więcej nie żali, nie żali, kominów wysoki pochód w nieodgadniony czas.
Sprzętom naszym milczącym głos zamarły wyzwól, wyzwól, piórom ześlij wytchnienie, papier zostaw bez liter, bez liter, niech przemówią znad półek książki kurzem, kurzem przybite, krajobrazy więzione na płótnach niech zejdą w pokoje nasze -
Za wszystkie rzeczy smutne, za wszystkie serca maszyn prosimy Cię, Panie.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
