Ég flý mína fortíð
í Dómadal
Á lífsins torleið
man svikahjal
Í jöklinum hljóða
sprungurnar
Svo orti skáldið
um dauðann Þar
Ég ek í burtu
burtu frá þér
Svo langt
svo langt í huga mér
Týndur í Dómadal er
frosið er nú norðurhvel
seint kemur vor
Skellur á hríðin
í sporin mun fenna
sundrast þar vegir
og brýrnar þær brenna
Dauðinn er vís
og margt mun þér kenna
er draugur minn rís
Týndur í Dómadal er
frosið er nú norðurhvel
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. | 