Zatykam nos i czuję pociąg do dźwięku,
Robię wdech a on wydech i już wiem po co jest słuch
Z pubu przez ratusz
Bo wtedy to była najszybsza droga do mnie
Pamiętam dobrze, na skrzypcach ktoś grał symfonię
Obok miał torbę a w niej za talent drobne
W ogóle zamiast groszem rzuciłem okiem
Złapałem oddech
I dalej krok po kroku spacer w żółwim tempie
A podobno w ten sposób niejeden facet zgubił serce
Niejeden facet zgłupiał, i podobno do reszty
Mijając się z nią tak wyjątkowo podobną do reszty
Wtedy mijałem ich setki
Mijałem ich wdzięki
Ona mi, ja jej i dzięki temu, że gesty były jak migi w ciemnościach
Nikt nic nie stracił, bo nikt nic nie dostał
W domu kartka, przypadkiem znów się jej dostało
Przez to, co ukradkiem się na nią dostało
Bo miałem dość, za mało jej czułem obok
Więc chodź, twój dotyk za czułe słowo
Zatykam nos i czuję pociąg do dźwięku,
Robię wdech a on wydech i już wiem po co jest słuch
Tu, gdy trudno oddech złapać
Trują ciągle go a zapach
Myśl kartezjańska, tylko że w czasie przeszłym
Bo myślałem, więc byłem, tylko że w błędzie
Myślałem, że nie przyjdzie
Myślałem, że jej nie będzie
A przyszła niespodziewana jak zawsze, wierz mi
Przyszła i zostawiła koncert i zwrotkę
Pokazała, jak mogą wyglądać koncerty w Polsce
Przyszła do mnie, nieznanego,
A jednak przyszła, choć nie mam tego jak wena
Czasem przychodzi, wtedy dobieram słowa do rymu
Choć wielu wtedy się dobiera rękoma bez wstydu
A ja wolę jak jest owinięta w jedwab i wełnę
Zna moje intencje, tak nieskazitelne
I make my music, I make my love
Bo kocham dźwięk z membran,
Made by love
Kocham pracę do krwi,
Jak tętni z nią
Bo wtedy… I feel like makin’ love
Co? Co?
I feel like makin’ love
Zatykam nos i czuję pociąg do dźwięku,
Robię wdech a on wydech i już wiem po co jest słuch
Tu, gdzie trudno oddech złapać
Trują ciągle go a zapach
Czułem wolności smak na ustach
Gdy brała mnie do łóżka
I namiętnie dotykała ciała, była luźna
I znów ja próbowałem niczego nie spieprzyć
Pojawiła się wtedy dyskretnie jak pieprzyk
Gdy poznawałem jej zakątki jak lupa
Ja patrzyłem ? jakby mój mózg się uparł
Przestałem ? zanim wiedziałem co jest ze mną
Ona pofrunęła i zamknęła drzwi od zewnątrz
Czasem zobaczę ją jeszcze na ulicach
Jak kokietuje na malarzy, poetom każe pisać
A noc należy do niej, każdy kto ją pozna
Modli się do cynamonu, żeby tego znów doznać
Tylko pamiętaj, jak skończy się pętla
A ona cię zostawi tam samego w tych wersach
Śmieszne to, że ja sam o tym wiem
Jednak kocham to, kiedy jej zapach kładzie się na mnie jak cień
Tu, gdzie paradoks to przełom
Tu, gdzie wena jest zazdrosna o dzieło
Ja czuję, choć tak naprawdę nie wiem co to zapach
Tu, gdzie puszcza się twoja wena to nie zdrada, to plagiat
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
