W ubogie zdobna szaty
Gdy dzień zaświta
Wychodzi Carmencita
Sprzedawać kwiaty
Przechodniów woła
Twarzyczka jej wesoła
Jej biała ręka
I jej piosenka:
O señora, señorita
Jestem piękna Carmencita
Dla kochanka lub kochanki
Mych fijołków dwie wiązanki
Niechaj kupi każdy z was
Me fijołki pachną cudnie
O północy i w południe
One pachną jak me ciało
Które prosi was nieśmiało
Ach, spróbujcie chociaż raz
Poznał ją na ulicy
Don Alf, torero
Bogaty caballero
I pięknolicy
Dzisiaj na scenie
Ma Carmen powodzenie
I słów kwiatami
Publiczność mami:
O señora, señorita
Jestem piękna Carmencita
Zapomnieliście kwiaciarkę
Bo mam gwiazdy dzisiaj markę
I piosenki śpiewam wam
Lecz kto kwiaty chce ode mnie
Może spędzić noc przyjemnie
Bo ja pachnę fijołkami
Kto z was tylko złoto da mi
W zamian ciała kwiat mu dam
Lecz oto zwiędły kwiaty
Minęła moda
Już Carmen nie jest młoda
Tak jak przed laty
Dziś przed teatrem
Smagana deszczem, wiatrem
Na poły naga
Żebraczka błaga:
O señora, señorita
To ja, piękna Carmencita
Dawniej byliście mi bliscy
Zapomnieliście mnie wszyscy
Kiedy starość przyszła zła
Byłam piękna, byłam modna
Dziś - słyszycie? - jestem głodna
Moje szaty się podarły
Me fijołki dawno zmarły -
Kto mi z was jałmużnę da?
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
