---

Tak niedawno był maj,
byliśmy tak szczęśliwi,
uśmiechnięci i tkliwi —
któż te dni znów ożywi?
Chłodną rękę swą daj,
spójrz mi w oczy i powiedz,
czy mnie kochasz — ja wiem,
to jest złudą i snem.

Jesienne róże,
róże smutne herbaciane,
jesienne róże
to jak usta twe kochane.
Gdy tak w purpurze
ostatni dają nam schron,
a serca biją jak dzwon,
na jeden ton.

Jesienne róże
szepczą cicho o rozstaniu,
jesienne róże
mówią nam o pożegnaniu.
I w liści chmurze
idziemy przez parkan róż,
jesienne róże
więdną już.

~ ♫ ♫ ♫ ~

Ty nie kochasz mnie już,
tak jak dawniej to było,
całą uczuć swych siłą,
to się wczoraj skończyło.
Dzisiaj zwiędłość tych róż —
nasza miłość gorąca,
zanim zwiędniesz jak kwiat
albo odejdziesz w świat.

Jesienne róże,
róże smutne herbaciane,
jesienne róże
to jak usta twe kochane.
Gdy tak w purpurze
ostatni dają nam schron,
a serca biją jak dzwon,
na jeden ton.

Jesienne róże
szepczą cicho o rozstaniu,
jesienne róże
mówią nam o pożegnaniu.
I w liści chmurze
idziemy przez parkan róż,
jesienne róże
więdną już.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.