Mnożą się myśli z niewiadomą Już coraz mniej znam siebie
Zmienia mnie czas
Gdzieś musi zawsze tlić się sens w sile wyobrażenia Dojrzewa w słońcu i umiera razem z dniem Na moment tylko rodzi się, na spojrzenie oddechu Wyrasta w głowie i za chwilę nie ma jej Jak światło, które w oczach masz, gaśnie na końcu drogi Szybko wypala się, odchodzi razem z dniem
Ile jest mnie w słowach dawno powiedzianych Ile siebie znajdę w tłumach zapomnianych Ile jeszcze myśli nienamalowanych Ile - nie wiem, wiedzieć nie jest mi dane
Zmienia mnie czas, czas popycha mnie Zawsze do przodu, nigdy wstecz Zmienia mnie czas, popycha mnie Zawsze do przodu, nigdy wstecz Zmienia mnie czas, wciąż popycha mnie Zawsze do przodu, nigdy wstecz Zmienia mnie czas, popycha mnie Zawsze do przodu, nigdy wstecz
Już co raz mniej znam siebie
Gaśnie słońce, umieram razem z nim Przez moment tylko mogę żyć Mogę żyć
Odchodzę razem z nim Odchodzę razem z nimTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.