---

Ci zakompleksieni, co muszą z czymś walczyć,
By ktoś w nich dostrzegał, choć cień wojownika,
Ciskają bluźnierstwa na tych, których nie ma,
Bo z nimi nie trzeba na śmierć się potykać.

Dalekim imperiom rzucają przekleństwa,
Lecz tak by przypadkiem nikt tam nie usłyszał.
Pod barwną, krzykliwą atrapą ich męstwa,
Taplają się w swoich zmyślonych fetyszach.

Anieli grają, chóry śpiewają
Lecz tylko dla tych perfidnie świętych,
Którzy po ludzkich sercach chadzając
Szlifują sumień swoich diamenty.

Niesie się hejnał z trąb cherubinich,
Zdradzieckim psom o potędze kadząc.
Nie będą siebie już nigdy winić,
Nawet, gdy własne matki sprzedadzą.

Ognistym mieczem jasny archanioł,
Zdrajców pasuje dziś na rycerzy,
Płatnych rabusiów, co całkiem tanio,
Leczą nas z wiary, gdy ktoś im wierzy.

Daj im swą ufność - tanio sprzedadzą,
Oddaj im pokłon - w kark wbiją zawiść,
Pożycz im wiary - już nie oddadzą,
Podziel się szczęściem - gorycz ich zdławi.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.