Dzisiaj już nie ma Ciebie, nie Dzieciak, tak jest w tej grze Stalowy jak Magnolie Życie - więdnący krzew Nie stracę więcej łez Dziś już nie znamy się Łączył nas jeden cel Podzielił, wszystko prysło w cień
Dzisiaj już nie ma ciebie Dla mnie nie żyjesz już Kto jest mężczyzną z nas dwóch A który to tchórz Tłum czarnych róż na cmentarzu w twej biografii Chciałeś być jak Houdini A skończyłeś jak Kadafi Świat nie jest taki Tworzymy go sami Świętym wybawcą tu nikogo nie uczynił habit Na niebie znaki Karma, martwa passa Nie jesteś taki jak lód Zdarta warstwa Wielka szrama, nie kasta Najwyżej garstka Wszędzie to samo, wszystkie miasta Falstart basta Ty i ten blok Podzieliliśmy się jak te puzzle Dobry wzrok dziś rozróżni co jest chujstwem Marzenia puste Mam, mimo wszystko Wierzę, że są blisko, blisko, blisko...
Dzisiaj już nie ma Ciebie, nie Dzieciak, tak jest w tej grze Stalowy jak Magnolie Życie - więdnący krzew Nie stracę więcej łez Dziś już nie znamy się Łączył nas jeden cel Podzielił, wszystko prysło w cień
Wszystko jest na sprzedaż Wszystko? Prawie Jestem ciekawy tajemnicy A nie jakie nosisz znamię Znam je? Tak, znasz je też, od podszewki Czyli droższe niż cash Od kołyski aż do śmierci Ostatni będą pierwsi Czas - tyk, tyk - tyka Bądź kimś dla człowieka Człowiek z Ziemi szybko znika Spieszmy się kochać Ufać jest tak ciężko A świat bywa surowy jak stęchłe mięso Często jesteś tu skazany dziś na siebie sam W drodze do nieba bram Łam... [?] Swego losu pan Odciąłem się i było warto Widzę Znam hardcore Czarny panton Dziś nie szydzę I Styk płynie Z prądem przez rzekę Mam cel Mój świat Bisy, numer jeden
Dzisiaj już nie ma Ciebie, nie Dzieciak, tak jest w tej grze Stalowy jak Magnolie Życie - więdnący krzew Nie stracę więcej łez Dziś już nie znamy się Łączył nas jeden cel Podzielił, wszystko prysło w cieńTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
