---

Dla kogo pani tak się dziś wystroiła?
Kogo tą kreacją bedziesz uwodziła?
Dla kogo wkoło szyi tyle brylantów?
Chyba nie dla tych Janków Muzykantów!

Dla kogo pani szczerzy śliczne białe ząbki?
A dla kogo tak dygocą nóżki i rączki?
A dla kogo pani tak głęboko jest wcięta?
Chyba nie dla tego pana dyrygenta?

Dla kogo pani wszys... proszę?

Dla mnie pani tak wygląda uroczo.
Do mnie mruga jej nieprzytomne oko.
Dla mnie się wymalowala, dla mnie się wypudrowała
Na Wenus tą z Milo bez mała.
Dla mnie tyle czasu patrzyłaś w lustro,
Dla mnie manicure, pediure, bóstwo,
Dla mnie karminowy kolor ust,
Dla mnie falujący lekko... (Boże, jaki duży)
Dla mnie przezroczysta biel tej flaneli,
I jej aksamitna powłoka piszczeli,
I oczy i uszy na perłowo,
I dekolt aż po samą kość ogonową...

Ale pani trafiła,
bo ja jestem kawalerem jeszcze.
Ja mam chatę... mieszkanie mam już!
Mieszkanie, mam Fiata mam w przedpłatach... Co? Mężata? Tak? Mężata?

Więc to nie dla mnie pani tak, lecz dla męża,
W mizernych wdziękach ten dwutlenek pani spręża,
Dla niego ta heca, ta kieca z zerówki,
Ten szał ten styl, gdzieś z pipidówki.
I dla niego te "duchi" które znamy,
To dla niego się zrobiłaś... plakatówkami,
Dla niego ta nietrwała ondulacja.
Ten szał, ten styl i ta gracja.
I ten puder jak wrocławska mąka pszenna,
I kifoza, i lordoza, braki w lędźwiach.
Dla niego, dla męża naczelnika.
Tak myślałem. Żadne bóstwo. Falsyfikat! Ciao!

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.