---

Prościuteńka pioseneczka, poduszeczka, dziecineczka.
Masz czy nie masz na to chęci, proboszcz zaraz cię poświęci.
Choćbyś się zadławił krzykiem, od dziś jesteś katolikiem.

Tak człowiekowi człowiek i bratu brat,
katolikowi katolik pięknie urządza świat.
I to wedle Bożego, i to wedle Bożego przykazania miłości bliźniego.

Pioseneczka prościuteńka, biały welon i sukienka,
chcesz czy nie chcesz - przed ołtarzem ksiądz cię stułą związać każe.
Chcesz rozwodu, a tu nagle kością kościół staje w gardle!

Tak człowiekowi człowiek i bratu brat,
katolikowi katolik pięknie urządza świat.
I to wedle Bożego, i to wedle Bożego przykazania miłości bliźniego.

Zwykła taka sobie piosnka, jak te cztery deski prosta,
jaki wybór masz, gdy skonasz, jeśli ziemia poświęcona?
Proboszcz decyduje o tem: tych pod krzyżem, tych pod płotem.

Tak człowiekowi człowiek i bratu brat,
katolikowi katolik pięknie urządza świat.
I to wedle Bożego, i to wedle Bożego przykazania miłości bliźniego.

A nam chodzi wciąż po głowie: Co na to nasz Pan sam powie?
Czy nie odwoła przyjścia ponownego lękając się losu właśnie takiego.
Czas najwyższy więc wystąpić z poniższym apelem:
Chrońmy Pana przed kościołem, chrońmy Pana przed kościołem,
a kościół przed klerem!

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.