Gdy tylko blady świt
Rozświetli dzień wrześniowy
Ruszają jak jeden mąż
Grzybiarze do lasu
Na grzybowe łowy
I cisza jest tylko pozorna
Bo choć powietrze nawet nie drgnie
To w kniei toczy się wojna
Kto pierwszy grzyba zetnie
Każdy kosz przy sobie ma
W ręku noża zimna stal
Ruszyli
Ruszyli
W oku iskra już się skrzy
Gdzie tu rośnie jakiś grzyb?
Ruszyli
Ruszyli
Przeczesują leśne runo
Wściekle grzybów poszukując
Ruszyli
Ruszyli
Proszę mi nie wchodzić w drogę
Bo po mordzie mogę dać
Póki kosz nie będzie pełny
Wojna trwa!
Ręce do góry grzybku!
A gdy słońce stanie już wyżej
I gdy właściwie jest już po wszystkim
Zwycięzcy wynoszą pełne kosze
A przegrani zbierają jeszcze niedobitki
Aaaaaadaaaaam!...........
Tato!
Tato!
Panie Kaspeeerskiiii!
Przepraszam
Tak?
Nie widział pan moich rodziców?
A jak wyglądali?
Tato tak bardziej Stefan, a mama w kierunku Haliny
To nie widziałem
A to przepraszam
Każdy kosz przy sobie ma
Każdy pusty aż do dna
Wracają
Wracają
W oczach nie ma iskier już
Tylko koszyk... tylko nóż...
Wracają
Wracają
Smutni, głodni, wystraszeni
Zagubieni w leśnej kniei
Wołają
Wołają
Proszę mi pokazać drogę
Bo do domu wrócić chcę
A grzyby?
Kupię na bazarze
Koniec pieśni
Cześć
Zapraszam pana jutro na polowanie. Tam jest bezpieczniej
Przyjdę ze strzelbą
Nie! Niech pan przyjdzie sam
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
