Gdy tylko blady świt
Rozświetli dzień wrześniowy
Ruszają jak jeden mąż
Grzybiarze do lasu
Na grzybowe łowy

I cisza jest tylko pozorna
Bo choć powietrze nawet nie drgnie
To w kniei toczy się wojna
Kto pierwszy grzyba zetnie

Każdy kosz przy sobie ma
W ręku noża zimna stal
Ruszyli
Ruszyli

W oku iskra już się skrzy
Gdzie tu rośnie jakiś grzyb?
Ruszyli
Ruszyli

Przeczesują leśne runo
Wściekle grzybów poszukując
Ruszyli
Ruszyli

Proszę mi nie wchodzić w drogę
Bo po mordzie mogę dać
Póki kosz nie będzie pełny
Wojna trwa!

Ręce do góry grzybku!
A gdy słońce stanie już wyżej
I gdy właściwie jest już po wszystkim
Zwycięzcy wynoszą pełne kosze
A przegrani zbierają jeszcze niedobitki

Aaaaaadaaaaam!...........
Tato!
Tato!
Panie Kaspeeerskiiii!
Przepraszam
Tak?
Nie widział pan moich rodziców?
A jak wyglądali?
Tato tak bardziej Stefan, a mama w kierunku Haliny
To nie widziałem
A to przepraszam

Każdy kosz przy sobie ma
Każdy pusty aż do dna
Wracają
Wracają

W oczach nie ma iskier już
Tylko koszyk... tylko nóż...
Wracają
Wracają

Smutni, głodni, wystraszeni
Zagubieni w leśnej kniei
Wołają
Wołają

Proszę mi pokazać drogę
Bo do domu wrócić chcę
A grzyby?
Kupię na bazarze
Koniec pieśni
Cześć

Zapraszam pana jutro na polowanie. Tam jest bezpieczniej
Przyjdę ze strzelbą
Nie! Niech pan przyjdzie sam

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.