Tajemnicza, żywicza woń
Lep toksycznych myśli, nieosączonych

Rozpostarty konar wiary giął gałęzie do mych stóp
Spijaliśmy ciecz dziewiczą, smakowała gorzką prawdą słów

Otwarte ciało - toporem jego klucz
Zamknięty rozum - hebanem w głowie myśli trud

Paranoja zakorzeniona, paranoja!
Wojną na wiatr zakorzeniona, paranoja!

Ciężkim szumem otępiały, umysł wrażliwy na tłum
Rozwrzeszczane drzewa rwały korzeń duszy rozszarpując pień

Otwarte ciało - toporem jego klucz
Zamknięty rozum - hebanem w głowie myśli trud.

Paranoja zakorzeniona, paranoja!
Wojną na wiatr zakorzeniona, paranoja! [x2]

Moja, moja, moja! Paranoja!
Moja, moja, zakorzeniona, paranoja!

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.