To było dawno już, a zdaje się, że dziś I do tych lat powraca nieustannie myśl Pamiętam każdy kącik naszej kawiarenki I rzewne dźwięki Starej piosenki
I na stoliku W popękanym wazoniku kwiat Otwarte okno na wiosnę i świat My przytuleni I w siebie zapatrzeni Wśród blasków i czerwieni Wsłuchani w pieśń
W maleńkiej, cichej tej kawiarence W wiosenne, jasne, promienne dni Gdy całowałem, drżąc, twoje ręce Pierwszy raz "kocham" szepnęłaś mi
A elektryczny fortepianik grał we wnęce Pieśń o miłości, o snach i o łzach W maleńkiej cichej tej kawiarence Pierwszy raz "kocham" szepnęłaś mi
Minęło wszystko, przeszedł dzień, a może rok Dziś w naszej kawiarence pustka, ziąb i mrok Zabawny fortepianik zaciął się i zamilkł A za oknami Świat skryty mgłami
O szyby deszcz potrąca I rozpaczająco łka Zawodzi jesień ponura i zła Deszcz smutnie dzwoni I łzy serdeczne roni A myśl powraca do niej Najmilszej mej
W maleńkiej, cichej tej kawiarence W wiosenne, jasne, promienne dni Gdy całowałem, drżąc, twoje ręce Pierwszy raz "kocham" szepnęłaś mi
A elektryczny fortepianik grał we wnęce Pieśń o miłości, o snach i o łzach W maleńkiej cichej tej kawiarence Pierwszy raz "kocham" szepnęłaś miTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
