Jestem człowiek, de domo homo Jaki ja właściwie jestem, nie wiadomo
Naprzód mały, potem duży Potem siwy albo łysy Bo przyroda także swoje Ma kaprysy
Jeden problem mamy z głowy I ad acta go odłóżmy Wniosek z tego prawidłowy: Jestem różny
Jestem człowiek, de domo homo Co najbardziej sobie cenię, nie wiadomo
Urodzenie, powodzenie Czy też czyjeś zawodzenie Czy najbardziej sobie cenię Przyrodzenie
Może ranię czyjąś duszę Po co jasny obraz mazać Jestem przecież i jako taki Przecież muszę się rozmnażać
Jestem człowiek, de domo homo Czego mi do szczęścia trzeba, nie wiadomo
Chwileczkę, wiadomo, wiadomo, wiadomo
Jestem człowiek, de domo homo Powiem państwu, o czym marzę po kryjomu
Nie opuszcza mnie marzenie Płynie czas, mijają lata: Chciałbym powyrywać nóżki Wszystkim muszkom świata
Obraz sprawy nieco krzywy Ale po co bić na alarm Bardzo chciałbym być szczęśliwy I się... staramTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
