Panowie, może mają
I rację, uważając,
Że jestem jakby trochę zbzikowana.
Że mnie nie bawią żarty,
Że grać nie lubię w karty,
Że lubię w samotności być schowana.

Przepraszam - natura,
Przemocą nic nie wskórasz,
Ja inne mam upodobania.
Bo jeden lubi ciszę,
A drugi lubi śpiew,
Przepraszam - każdy z nas ma inną krew.

Trudno -
Nie piję i nie palę
I mnie nie cieszą bale,
Mnie tam jest zawsze
Głupio, smutno, przykro, nudno.

Trudno -
Ja wolę siedzieć w górach,
Myślami tonąć w chmurach
I wciąż samotną być.

W dzień mnie cieszy promień słońca,
W nocy migotanie gwiazd.
Patrzyłbyś i patrzyłbyś bez końca
W twarz księżyca - taką jasną,
Taką srebrną, taką cudną.

Trudno -
Mam, tak jak każdy, wady
I nie mam na to rady,
To leży już we krwi.

Nie śmiejcie się, panowie,
Jak ktoś ma fioła w głowie,
Nie znaczy, że jest nieustatkowany.
Jak jest oszołomiony
I wiecznie roztargniony,
To znaczy, że jest tylko zakochany.

Że pamięć, że głowa,
Że czyny i że słowa,
Że wszystko inne jest niż zawsze.
Bo rozum mówi: "przestań",
Rozsądek mówi: "nie",
A serce robi to, co samo chce.

Trudno -
Jak człowiek zakochany,
To chodzi jak pijany
I wszędzie widzi
Jedną postać - drogą, cudną.

Trudno -
Jak przyjdzie ta tęsknota
I serce ci omota,
To nie poradzisz nic.

W dzień ją masz na tarczy słońca,
W nocy widzisz ją wśród gwiazd.
Patrzyłbyś i patrzyłbyś bez końca
W jej twarzyczkę - taką jasną,
Taką piękną, taką cudną.

Trudno -
W tym jest miłości siła,
Że jak cię raz chwyciła,
To nie poradzisz nic.

Trudno...

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.