Milion razy rozdzielałem towiec
Mieszałem go z tytoniem
Potem odpalałem
Podziwiałem jak płonie
Milion razy puściłem go w obieg
Tak na spokojnie
Potem milion razy wracał w moje dłonie

Ile razy miałaś ta nadzieję i iskrę
A zmarnowałaś czas niczym gaz w zapalniczce
Wszystko z czasem przeminie
My chwile puszczamy z dymem
Wspomnienia każdy z nas zbiera w popielnice
Doskonale jest mi znana specyfika miłości
Kiedy pierwszy raz zaznamy jej
Nie wierzymy, że kiedyś się skończy
Tylko dotknij zimnych ogni
Kiedy mijamy siebie, sobie obcych
Niby wolni, niby młodzi
Ale dwutlenek węgla się tu nad nami unosi
Widmo wypalenia krąży
Ale wiemy ze to nie nastąpi dzisiaj
I wiedziemy żywot wypalonych szybów naftowych
Ty i ja zamienimy Eden w Irak bo..


Paliłem mosty w imię miłości
Zabiłem coś w nich
Byłem w tym dobry!
Podpalałem stosy
Jakby kłótnie
Ona spała, wiesz
Wciąż mam małej włosy na poduszce i to spala mnie
Papieros nie smakuje już jak pierwszy raz na balkonie
Kiedy cały świat mógł być przeciw nam
Nadal płonę
Ale to już chyba nie ten żar, jak zadzwonię
Usłyszę znowu że mnie nie chcesz znać
I zaleje znów mnie napalm
Ale nie będę już przepraszał
I za ciebie umrzeć, spalać się
Nie chce już, nie wracam nie
I nie usłyszysz juz jak wołam cię
I nie zobaczysz w lustrze nas
Nie poczujesz nic
Bo ten obok to już nie ja
Ostatni raz pisze, spalam resztę kartek
I nie powiem ci nic więcej
I przed siebie lecę z fartem aż
Słońce spali skrzydła mi
Ząb, za ząb, litr za litr
Gdy mijając cię odwrócę wzrok

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.