Betleem podła mieścina, W niej się zjawiła dziecina: Która swą ślicznością i Boską pięknością, Ma światu wszystkiemu panować. 2 Całe niebo z Aniołami, Wszystka ziemia z mieszkańcami, Na przyjście takiego Monarchy nowego, Co żywo, wesołą być zechce. 3 Śpiewają mu Aniołowie, Przygrywają pastuszkowie, Na lirach, piszczałkach, na dudkach, fujarkach, Wesoło z muzyką tańcują. 4 Pasterki wkoło biegają, Na dziecinę poglądają, A z wielkiej radości, i przy wesołości, Dyszkantem z Maryją śpiewają. 5 Skacz i ty babko z młodemi, Biegaj wkółko za drugiemi, Nóżkami, rączkami szukaj afektami, Jezusa małego, miłego. 6 Uśmiechnęła się dziecina, Że tak wesoła drużyna: Radaby skakała, z pieluszek wyrwała, Rączkami, nóżkami przebiera. 7 Gdy tak wdzięczne pląsy były, Mniszeczki się przebudziły: Łóżeczek odbiegły, do Betleem biegły, Dziecinę Jezusa przywitać. 8 Tam przy żłobeczku usiadły, Do nóżek Jezusa padły: Tu nam żyć, tu umrzeć, tu się zawsze cieszyć, Z Jezusem dzieciątkiem maluchnem. 9 Tak sobie potem śpiewały, Gdy Jezusa kołysały: Rozpal nas w miłości, chowaj w zakonności, Niech ciebie samego kochamy. 10 Niechże i ja taka będę, U nóżek twoich usiędę, Przy kolebce twojej, a w klauzurze mojej, Z tobą się zamykam na wieki.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
