---

O szóstej rano dzwonią o bruk druciane kosze
O szóstej rano dzwonią i z ulic pył podnoszą
Ktoś w kubłach hałaśliwych wywozi brudy nocy
Przechodnie o tej porze nie patrzą sobie w oczy

O szóstej, gdy się budzę i jestem sama w mieście
O szóstej rano, ludzie, ludzie, gdzie jesteście?

Ludzie, gdzie jesteście?

W południe, kiedy słońce przebija się przez dymy
Mijamy się bez końca, bo znowu się śpieszymy
W południe wczoraj człowiek osunął się pod ścianą
W południe wczoraj człowiek - nikt nawet nie przystanął

Gdy jedno słońce gasło, świeciły inne dalej
W południa blasku, ludzie, ludzie, gdzie was znaleźć?

Ludzie, gdzie was znaleźć?

Wieczorem płoną okna na znak, że szczęście kwitnie
Przyczai się samotność, przyczai, lecz nie zniknie
I jeszcze o północy - pół noc, pół sen, pół cisza
Jest wielu wołających - nikogo, kto by słyszał

Nie otworzycie oczu, gdy nawet usłyszycie
Krzyk o północy: "Ludzie, ludzie, czemu śpicie?"

Ludzie, czemu śpicie?

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.