Okruchy chleba na stole odsunięte krzesła zakurzone ślady obecności przy oknie wazon i uschnięte kwiaty utkane zasłony pajęczyną lata
Z wszystkiego co jest zostanie tylko pusty dom oznaczony kamieniem pamięci
Z wszystkiego co jest zostanie wieczna chwila której jedynie przyglądał się świat
Okruchy nieba w nadziei że któregoś dnia ona i córka staną w tych drzwiach ona wymieni wodę kwiatom usiądą znów razem przy stole a w oknach ponownie zaświeci słońce
Z wszystkiego co jest zostanie tylko pusty dom oznaczony kamieniem pamięci
Z wszystkiego co jest zostanie wieczna chwila której jedynie przyglądał się światTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
