Ref.:
Życie jest jak próżnia.
Nikt się nie wyróżnia.
Wszyscy tacy sami.
Wszyscy pustymi osobami.
Masz jedną szansę, wykorzystasz ją czy stracisz?
Ciągły życia film, replay...usuń czy zapisz? x2
Z przodu i z tyłu, po prawej i po lewej.
Wszyscy tacy sami, wszyscy wyzywają siebie.
Jeden jest próżniak, drugi jest ważniak.
Oboje warci siebie, szansa jak każda.
Niby są różni, nikt siebie nie lubi.
Mimo że różni, taki sam jeden i drugi.
Wszystkich zamykam do jednej grupy społecznej.
Niby tej „Najlepszej”, ale jednak NIE GRZE CZNEJ.
Możesz mi mieć to za złe, a możesz mi dziękować.
Uczą nas by mieć maskę, a swoją duszę chować.
Możesz być smutny i tak nikt tego nie zauważy.
Nie wyróżniasz się od reszty pusty człowieku bez twarzy!
Grasz nędzną rolę w tej nudnej sztuce życia.
Codzienność, jak codzienność, szarość bez ukrycia.
Taki sam dzień, taki sam jak każdy.
Sztuczna osobowość i nie zaznasz tych słów prawdy.
Zwykła rozmowa, lecz nadal puste słowa.
Swoją duszę chowasz, szara maska nowa.
Słuchasz rozkazów i je wykonujesz.
Każdego dnia tak samo...nie dzięki rezygnuje.
Nigdy nie zaznasz życia i tej pięknej wolności.
Wszyscy tacy sami, wszyscy podli bez litości.
Z góry można tak zakładać, że odmienność istnieje.
Lecz odmienność taka sama, więc zniweczę Twe nadzieje.
Ref.:
Życie jest jak próżnia.
Nikt się nie wyróżnia.
Wszyscy tacy sami.
Wszyscy pustymi osobami.
Masz jedną szansę, wykorzystasz ją czy stracisz?
Ciągły życia film, replay...usuń czy zapisz? X2
Zależność od innych osób.
Słuchać innych, nie swojego głosu.
Nie ma ludzi są tylko puste sobowtóry.
Każdy taki sam, psychicznie i fizycznie, od dołu do góry.
W mojej głowie jest tylko mój świat, strach i niepewność kolejnego kroku.
Zabiła was codzienność, widzę to i słyszę już od roku.
Nic do mnie nie mówcie, chcę tylko słyszeć to co słyszę.
Swoje myśli, zero pustki, może więcej, to co piszę.
Ta pustka, szarość, maska, jest rutyną, nie istotna.
Taka jaka była, granica nie ulotna.
To tylko parę osób, parę nic nie znaczących dla mnie słów.
Zamknięte myśli na świat, choć było tyle prób.
Koniec świata już był, stare czasy nie powrócą.
Wszystkie maski, wszystkie myśli się ze sobą kłócą!
To jest jak ten cholerny film, wszystko zaplanowane.
Każdy moment, każda chwila, całe życie już było zapisane.
Nienawidzę tych pustych ludzi, nienawidzę tej szarości!
Wszystko w jednym, tyle myśli, tyle osobowości.
Samotności, muzyka i myśli, słuchawki na uszach!
Nie ma Ciebie, bo już dawno umarła Twoja dusza!
Wyrywa serce, kradnie myśli, pozbawia oddechu, kieruje nami...marionetki!
Żadnych słów, nie ma nic, cisza, bo pustych ludzi już jest setki!
Nie da się zrozumieć i nie da się zostawić!
Śmierć i życie nie istnieje, serce będzie krwawić!
Ref.:
Życie jest jak próżnia.
Nikt się nie wyróżnia.
Wszyscy tacy sami.
Wszyscy pustymi osobami.
Masz jedną szansę, wykorzystasz ją czy stracisz?
Ciągły życia film, replay...usuń czy zapisz? x2
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
