(Budzę się, nie wiem nic i nic nie widzę przed oczami.
Widzę pustkę i nie godzę się z myślami.
Wstaję z łóżka i patrzę w lustro,
wiem że to nie sen, wiem wszystko, więc chce ponownie usnąć.
Uderza rzeczywistość i realny świat,
uderzają problemy i brudnego życia smak.
Aż nagle czuję, że mi czegoś brak.
I uderza mnie ten okrutny fakt.)
Ref.:
Brudna ulica!
Znana dzielnica!
Lustro i szyba niczym nie zachwyca! x4
Cztery podrapane ściany, nie przyjmujesz ciosu.
Jesteś niewolnikiem własnego losu.
Na dłoniach swych masz cudzą krew.
Gdziekolwiek idziesz masz uniesioną brew.
Nie adekwatne zachowanie do danej sytuacji.
Cokolwiek powiesz nie masz racji.
Brudne ulice, fałsz i kłamstwo.
Każdy człowiek, zdrada i chamstwo.
Dwie różne winy i pożądanie.
Zemsta jest wyzwoleniem i nakazaniem.
Chęć zdobycia czegoś więcej i pieniądze.
Co zrobić żeby spełnić swoje żądze.
Twoja broń może być jak narkotyk.
Złość i nienawiść to jest Twój motyw.
Czujesz oddech i widzisz dwie osoby.
Nie pozwala Ci myśleć przeszywający ból głowy.
Masz głęboko w dupie osoby, które znasz.
Twoim wrogiem przez całe życie jest jeszcze czas.
Czujesz dreszcze i nie poznajesz siebie.
W głębi serca obiecujesz sobie, że kiedyś się zajebiesz.
Mocne słowa wypływają z Twoich ust.
Otacza Cię burdel i cholerny brud.
Z jednej strony złość, a z drugiej pohamowanie.
Nie możesz robić tego co chcesz, choć czujesz, że to Twoje powołanie.
Wokół zakazy, nakazy otaczają Cię.
Nie robisz tego co naprawdę chcesz.
Nareszcie zlitujcie się ludzie.
Żyjesz przez cały czas w kłamstwie i brudzie.
Co do cholery z tym wszystkim się dzieje!?
Pozostawiony ślad, ból i cierpienie!
Ref.:
Brudna ulica!
Znana dzielnica!
Lustro i szyba niczym nie zachwyca! x4
Wiek obrotu sytuacji nie ma znaczenia.
Widzisz w swoich oczach łzy i okrutne wspomnienia.
Złość godzisz bolesnymi wyzwiskami.
Przyjaciół można nazwać zwykłymi szmatami.
Zgrywasz bohatera, wychwalające rzeczy mówisz.
Ze strachem w oczach co dzień rano się budzisz.
Szkoła, praca, burdel i szmaty.
Życie przed życiem, dwa różne światy.
Wychodzisz na ulice, idziesz przed siebie.
Przezroczysta szyba, sam tego nie wiesz.
Sam sobie zadajesz cierpienie i ból.
Wyłączasz się od świata, a włączasz muzykę na ful.
Pocięty umysł i pocięte ręce.
Uciekasz od tego co mówi Ci serce.
Nakręcasz się coraz bardziej z każdym dniem.
Czemu sen nie jest życiem, a życie snem.
Pojebany świat i pojebany Ty.
Po nocach patrzysz na swoje łzy.
Twoja dzielnica pusta nie ma nikogo.
Absorbujesz świat swoją osobą.
Cholerny szajs, pierdolone lustro.
Czujesz jak Twoje wnętrze wypełnia się pustką.
Konkretny ból, konkretne pomieszczenie.
Zamknięty w sobie czekasz na zbawienie.
Nie rozumiesz wszystkich dookoła.
Słyszysz jak Twoje powołanie Cię woła.
Nocny krajobraz, lustro i szyba.
Nasuwają się słowa już nie wytrzymam.
Ref.:
Brudna ulica!
Znana dzielnica!
Lustro i szyba niczym nie zachwyca! x4
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
