Rozkwitały grusze i jabłonie, Popłynęła ponad rzeką mgła. Ku brzegowi szła Kasieńka błoniem, Ku brzegowi wysokiemu szła. Ku brzegowi szła Kasieńka błoniem, Ku brzegowi wysokiemu szła.
Ku brzegowi idąc pieśń śpiewała O stepowym orle sponad skał, O tym, kogo bardzo miłowała, Czyje listy chowa niby skarb. O tym, kogo bardzo miłowała, Czyje listy chowa niby skarb.
Oj ty, pieśni, piosnko ty dziewczęca, W ślad za słonkiem jaśniejącym spiesz, Żołnierzowi z pogranicza, dźwięczna, Od Kasieńki pozdrowienia nieś. Żołnierzowi z pogranicza, dźwięczna, Od Kasieńki pozdrowienia nieś.
Niech tam wspomni miłą swą dziewczynę, Jak mu śpiewa do utraty tchu. Gdy on strzeże ziemi swej rodzinnej, Kasia serce wiernie strzeże mu. Gdy on strzeże ziemi swej rodzinnej, Kasia serce wiernie strzeże mu.
Rozkwitały grusze i jabłonie, Przepłynęła ponad rzeką mgła. Ku brzegowi szła Kasieńka błoniem, Ku brzegowi wysokiemu szła. Ku brzegowi szła Kasieńka błoniem, Ku brzegowi wysokiemu szła. Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|