---

Dobry wieczór, proszę pani
Pęk goździków proszę wziąć
I nie gniewać się już na mnie
Za mą odwagę, bądź co bądź

Pani tak mi się podoba
Że doprawdy słów mi całkiem brak
To przecież fakt
Serce moje, pełne obaw
Wciąż trzepoce jak spłoszony ptak
Cóż robić mam?

Dobry wieczór, proszę pani
Proszę już nie gniewać się
Już nie jestem tym nieznanym
Myślę więc, że mogę wejść?

Chodzisz co dzień Nowym Światem
I stąd ciebie właśnie znam
Bo jesienią, zimą, latem
Wciąż spotykam ciebie tam

Wiem, gdzie mieszkasz - w pokoiku
Przy Wareckiej numer trzy
Więc kupiłem te goździki
I dziś pukam do twych drzwi

Dobry wieczór, proszę pani
Pęk goździków proszę wziąć
I nie gniewać się już na mnie
Za mą odwagę, bądź co bądź

Pani tak mi się podoba
Że doprawdy słów mi całkiem brak
To przecież fakt
Serce moje, pełne obaw
Wciąż trzepoce jak spłoszony ptak
Cóż robić mam?

Dobry wieczór, proszę pani
Proszę już nie gniewać się
Już nie jestem tym nieznanym
Myślę więc, że mogę wejść?

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.