---

(La la la la la, la la la la la-a)
(La la la la la-a, aaa...)

Z dymu, co niebo nasze przeżarł
Gdy strawił klisze starych zdjęć
Co nam zostały po żołnierzach
Zbyt młodych na żołnierską śmierć
Z ognia, co szalał po ulicach
Kiedy dopełnił się czas
Jest tego miasta tajemnica
W murach, kamieniach i w nas

Dla nas Warszawa
To najważniejsza w świecie rzecz
Największa sprawa
Ze wszystkich, jakie można mieć
Dla nas Warszawa
Choć obcym trudno pojąć to
Nie tylko gród, nie tylko dom

Bo nas Warszawy
Uczono od najmłodszych lat
I nas nie bawi
Bogaty i daleki świat
Bo kto z Warszawy
Ten ją ze sobą będzie nieść jak pieśń

(La la la la la, la la la la la-a)
(La la la la la-a, aaa...)

Z wiary, co ruin się nie zlękła
Z woli, co w gruzy mieszkać szła
Z pracy, co się paliła w rękach
Z troski o każdy dawny kształt
Z myśli, by wyżej, śmielej, prędzej
Z kwiatów składanych na bruk
Z marzeń i wspomnień jest jej serce
Na to byś kochać ją mógł

Dla nas Warszawa
To najważniejsza w świecie rzecz
Największa sprawa
Ze wszystkich, jakie można mieć
Dla nas Warszawa
Choć obcym trudno pojąć to
Nie tylko gród, nie tylko dom

Bo nas Warszawy
Uczono od najmłodszych lat
I nas nie bawi
Bogaty i daleki świat
Bo kto z Warszawy
Ten ją ze sobą będzie nieść jak pieśń

(La la la la la, la la la la la-a)
(La la la la la-a, aaa...)

Bo nas Warszawy
Uczono od najmłodszych lat
I nas nie bawi
Bogaty i daleki świat
Bo kto z Warszawy
Ten ją ze sobą będzie nieść jak pieśń

(La la la la la, la la la la la-a)
(La la la la la-a, aaa...)

(La la la la la, la la la la la-a)
(La la la la la-a, aaa...)

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.