Ogary poszły w las Radosną czyniąc wrzawę. Ogarów to był czas, Więc poszły w las. Ogary poszły w las, Bo w lesie miały sprawę, Zaginął po nich ślad Od tamtych lat.
Ogary poszły w las Zielony i niebieski I w czarny wielki bór, Do samych chmur. Nie chciały iść do miast Na pokojowe pieski, Więc nie wróciły już Z jodłowych puszcz.
Ogary poszły w las Z radosnym psim hałasem, A odgłos grania ich Wciąż cichł i cichł. Ogary poszły w las, By zginąć razem z lasem, By czas nam było już Żałować róż.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
