Pioruna okruch wbił się pod powieki Przez nieba żyły, ognia krew spłynęła Przez chwilę wilczą, poprzez myśli wieki Prawda wyjrzała i jak sen zniknęła
Ścieżki Drogi W labiryncie drzew
Myśli Słowa Ślepej wiary strzęp
Umarła zaraz przygnieciona gromem Spłukana deszczem co karmi potoki Bo ciemność stąpa za światła wyłomem Za każdym życiem, śmierci słychać kroki
Prawdy Kłamstwa W jednej myśli skryte
Pieśni Skargi Ostrzem gromu ryte
Szukam jej teraz, po kolana w mroku Sen już nie przyjdzie przegnany przez burzę Nim ślad ostatni po niej, zgaśnie w oku W ciemność bezgwiezdną cały się zanurzę
W otchłań W ciszę W przestwór niezmierzony
W ziemię W popiół Piorunem stworzonyTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
