Kdybych se narodil před sto lety v tomhle městě u Larischů na zahradě trhal bych květy své nevěstě
Moje nevěsta by byla dcera ševcova z domu Kamińskich odněkud ze Lvova kochał bym ją i pieśćił chyba lat dwieśćie
Mieszkalibyśmy na Sachsenbergu, w kamienicy Żyda Kohna, najpiękniejszą z wszystkich cieszyńską perłą byłaby ona
Mówiąc – mieszałaby czeski i polski, szprechałaby czasem, a śmiech by miała boski. Raz na sto lat cud by się dokonał, cud się dokonał.
Kdybych se narodil před sto lety byl bych vazačem knih u Prohazků dělal bych od pěti do pěti a sedm zlatek za to bral bych
Měl bych krásnou ženu a tři děti zdraví bych měl a bylo by mi kolem třiceti celý dlouhý život před sebou celé krásné dvacáté století
Gdybym się urodził przed stu laty i z tobą spotkał, W ogrodzie u Larischów rwałbym kwiaty dla ciebie, słodka.
Tramwaj by jeździł pod górę za rzekę, słońce wznosiło szlabanu powiekę, A z okien snułby się zapach świątecznych potraw.
Kdybych se narodil před sto lety v jinačí době u Larischů na zahradě trhal bych květy má lásko tobě
Tramvaj by jezdila přes řeku nahoru slunce by zvedalo hraniční závoru a z oken voněl by sváteční oběd
Wiatr wieczorami niósłby po mieście Večer by zněla od Mojzese pieśni grane w dawnych wiekach. melodie dávnověká Byłoby lato tysiąc dziewięćset dziesięć, bylo by léto tisíc devět set deset za domem by szumiała rzeka. za domem by tekla řeka
Widzę tam wszystkich nas – idących brzegiem, Vidím to jako dnes šťastného sebe mnie, żonę, dzieci pod cieszyńskim niebem. ženu a děti a těšínské nebe Może i dobrze, że człowiek nie wie, ještě že člověk nikdy neví co go czeka. co ho čekáTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
