---

Nie wydał i ten cnych przodków Słowiańskich

W męstwie, dostając sławy w grunciech Dańskich.

Podchodząc morzem pod królewskie boki.

A jego myląc buczno-stąpe kroki.

Nie oparł się król nieprzyjazny nigdy,

Choć mocą chciał się pomścić swojej krzywdy.

Hołd dawać musiał Duńczyk bardzo szumny,

Nie zapomógł go umysł jego dumny.

Tak zuchwalce skracał, a z pokornemi

W pokoju mieszkał nie wzgardzając niemi.

Nie zostawiwszy potomka żadnego,

Umarł cnót pełen i męstwa sławnego.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.