---

Mężny Słowianin Lech – on w kraj wjechawszy,

Drużynie swojej, szlachcie rol rozdawszy,

Rozszerzał z niemi włość wszerz, wzdłuż, szeroko,

Gdzie zajrzeć mogło w który kraj ich oko.

Na końcu mieczów granice swe mając,

A nieprzyjaznym placu dostawając.

Z czego po dziś dzień cny Polanin sławny

Spaniały umysł mając w sobie dawny.

Potkać się w boju – rzecz to jemu miła,

Chęć pogotowiu jest serce, jest siła.

Nie długo czekać, ledwie co lat minie,

Gdy zdradna siła od Polanów zginie!

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.