---

Nad stanami jest i stanów-stan,
Jako wieża nad płaskie domy
Stercząca, w chmury…

Wy myślicie, że i ja nie Pan,
Dlatego że dom mój ruchomy
Z wielbłądziej skóry…

A przecież ja – aż w nieba łonie trwam,
Gdy ono duszę mą porywa,
Jak piramidę!

Dopokąd idę, przecież i ja…
Dopokąd idę, przecież i ja – ziemi tyle mam,
Dopokąd idę, przecież i ja – ziemi tyle mam,
Ile jej stopa ma pokrywa.

Dopokąd idę, przecież i ja…
Dopokąd idę, przecież i ja – ziemi tyle mam,
Dopokąd idę, przecież i ja – ziemi tyle mam
Ile jej stopa ma pokrywa.

A przecież ja – aż w nieba łonie trwam,
Gdy ono duszę mą porywa,

Nad stanami jest i stanów-stan,
Jako wieża nad płaskie domy
Stercząca w chmury...

Wy myślicie, że i ja nie Pan,
Dlatego że dom mój ruchomy
Z wielbłądziej skóry.

Przecież ja – aż w nieba łonie trwam,
Gdy ono duszę mą porywa,
Jak piramidę!

Dopokąd idę, przecież i ja…
Dopokąd idę, przecież i ja – ziemi tyle mam,
Dopokąd idę, przecież i ja – ziemi tyle mam
Ile jej stopa ma pokrywa.

Dopokąd idę, przecież i ja…
Dopokąd idę, przecież i ja – ziemi tyle mam,
Dopokąd idę, przecież i ja – ziemi tyle mam,
Ile jej stopa ma pokrywa.

Dopokąd idę, przecież i ja – ziemi tyle mam,
Dopokąd idę, przecież i ja – ziemi tyle mam,
Ile jej stopa ma pokrywa.

A przecież ja – aż w nieba łonie trwam,
Gdy ono duszę mą porywa…

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.