Historia ta z katedrą w tle W Paryżu wydarzyła się Choć średniowiecza nadszedł kres Jest miłość w niej i żądza jest Ja zaś choć czasu minął szmat Gdy na rozstajach znów jest świat Historie tę o Notre Dame Przypomnę dzisiaj wam
Ref. Strzelistych katedr świat istnieje dalej Od wieków co dnia Człowiek gwiazd dosięgnąć chce Przesłanie o potędze swej i chwale Zapisać chce dziś Znów w kamieniu oraz szkle
Tak dzień za dniem, za głazem głaz Za wiekiem wiek wokoło nas Od świtu, w trudzie aż po zmierzch Ku niebu pną się zręby wież W ich cieniu zaś piosnką swą Bard miłość sławi ludziom, co Wierzą słuchani w rym i w rytm w lepszego jutra świt
Ref x2
Lecz katedr świat nie może istnieć dalej Bo przy bramach miast Barbarzyńców tłum się zbiegł Nie sposób trzymać bram zamkniętych dalej Epoki tej zmierzch Nastał nim się skończył wiek Nim dwudziesty minął wiekTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
