W coctail-barze, wśród świateł stłumionych
Niespokojne, upojne drżą dźwięki
To Fernando na swojej harmonii
Argentyńskie piosenki
Gra

Ona siedzi i słucha łaskawie
Czasem miłe spojrzenie mu rzuca
On nie umiałby wyznać jej nawet
Ile w sercu uczucia
Ma

Graj, Fernando, o miłości swojej
O pożodze młodej krwi
Graj, Fernando, o radości swojej
Niech w twych dźwiękach szczęście brzmi

Piękna pani też cię kochać będzie
Powie to pewnego dnia
Burzą tonów serce jej zdobędziesz
Musi nadejść chwila ta

Niech dźwięki piosenki
Mówią ciągle jej
O śnieniach, marzeniach, o wielkiej
Miłości twej

Dzwonią szklanki i złoci się wino
Gra Fernando miłością pijany
Dźwięki białej harmonii, w dal płyną
Ale pani nie słucha już

Zapomniała o tęsknej piosence
I o chłopcu, co dla niej gra przecież
Ktoś całuje i tuli jej ręce
Za bukietem ponsowych (sic) róż

Graj, Fernando, o zazdrości swojej
Co ci pali młodą krew
Graj, Fernando, o żałości swojej
W burzę tonów zamień gniew

Nie dla ciebie jest ta piękna pani
Choć tak bardzo kochasz ją
Nie pomoże twej harmonii granie
Musisz zwalczyć miłość swą

Niech dźwięki piosenki
Płyną pośród sal
Rzuć śnienia, marzenia
Piosenką swój zagłusz

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.