---

Wracamy do nich coraz rzadziej, coraz rzadziej
Jak do miłości, które miały być jedyne
Jak do obietnic kiedyś dawno, dawno danych
dziś zapomnianej prawie całkiem już dziewczynie

Nie chcemy poznać całej prawdy, całej prawdy
Ile w tym winy, winy naszej , winy świata?
Nie chcemy zliczać sumy skutków, sumy przyczyn
bo to pociecha dla nas żadna, ni zapłata.

Wracamy do nich coraz bardziej jak do baśni.
Jak do historii, które komuś się przyśniły
Już nie wierzymy, że to nasze, nasze światy
których już nie ma ale przecież kiedyś były.

Już cały ogród niespełnionych naszych marzeń
ile tu kwiatów, ile krzewów, ile drzew.
Te lepsze światy, dobre światy gdzieś sprzed laty
i niepamięci barwnych ptaków słodki śpiew.

Już cały ogród niespełnionych naszych marzeń
a nad nim tęcza najpiękniejszych naszych snów
i babie lato w srebrnych niciach dobrych wspomnień
do których, wierzcie, kiedyś jeszcze wrócę znów

Nie chcemy poznać całej prawdy, całej prawdy.
Ile w tym winy, winy naszej, winy świata?
Nie chcemy zliczać sumy skutków, sumy przyczyn
bo to pociecha dla nas żadna, ni zapłata.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.