---

" Nikomu Nieznana"
autor tekstu: Przemysław Skarżyński
muzyka: Janusz laskowski

Włosy miała jak liście zrudziałe
I policzki jak kasztan wypukłe,
Oczy w gwiezdny jesienny firmament,
W zwiędłe liście wpatrzone smutnie.

Alejami włóczyła się w parku,
Pod dziurawym szła w deszcz parasolem,
Przystawała pod starą fontanną,
Rozmawiała z drzewami wieczorem.

Jesienna dziewczyna, nikomu nie znana
Nie przyjdzie do ciebie wieczorem, ni z rana.
W południe i nocą nie ujrzysz jej cienia,
Bo przecież dziewczyny tej nie ma.

Suknię miała dziurawą i rdzawą,
A na nogach bez pięty kalosze.
W ręce kilka ostatnich kwiatów,
Długi szalik i katar w nosie.

Podbiegała do starców samotnych,
Wiatrem dziatwie zrzucała kasztany,
Przychodziła nad staw opuszczony
Stawiać ławki dla zakochanych.

Jesienna dziewczyna, nikomu nie znana,
Nie przyjdzie do ciebie wieczorem, ni z rana.
W południe i nocą nie ujrzysz jej cienia,
Bo przecież jesieni już nie ma.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.