Czas powoli płynie
a ja wciąż na jego falach
jestem daleko od siebie
mimo że wciąż w czterech ścianach.
Dźwięki tańczą w membranach,
myśli uderzają w próżnię,
nie ma mnie tam
gdzie są wspomnienia smutne.
Bohater własnych kartek,
cudze łzy pióro lubi
od dzieciaka nauczyłem się
obserwować ludzi.
Od dzieciaka nauczyłem się
uciekać od siebie,
Od dzieciaka nauczyłem się
by łez nikt nie widział; nie wiem...
Ktoś dał mi siłę,
bo ciężko gdy nikt nie wierzy w ciebie,
myślę że człowiek umiera
gdy traci nadzieję.
Nie poddać się, wstać
bo trzeba iść dalej
a trudne sytuacje
to tylko groźno wyglądające fale.


Kolory na emocjach,
podziwiam tą tęczę
inaczej patrzy się rozumem
inaczej sercem.
Więcej miłości
bo jej potrzebuję każdy
jest jak balsam dla duszy
leczy wszystkie rany.
Kolory,
jak złote promienie słońca,
krople deszczu
jak Twoje słowa
by się nie poddać.
Uśmiech dziś
witał się z porankiem,
dzień we wszystkich barwach
objawia Twoją łaskę.
Samotność,
często niechciana kochanka,
bez niej jest trudno
a z nią to ciągła walka.
Serce zamilkło
niczym pasażer w podróży,
niebo się uśmiecha
tak jest zawsze po burzy.
niebo się uśmiecha
tak jest zawsze po burzy.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.