Ziemia kręci się, wiruje jak co dnia.
Jakaś siła nią obraca wieki całe.
Kto ją popchnął, kiedy zaczął się ten akt?
W tym w teatrze ludzkich lalek.

Ref: Teatr lalek, marionetek, ludzkich skór,
Teatr istnień absurdalnych.
W mgłach nonsensu pląsa tu pijany tłum
W jakiś pozach nierealnych.
Teatr cieni, połamanych bólem serc,
I szkieletów upychanych gdzieś po szafach.
Teatr klonów zaplątanych w tryby kół,
W tryby świata.

W tym teatrze każdy jakąś rolę gra,
Ten jest łotrem, ten jest świętym, a ten błaznem.
A ja krążę nad tą sceną niczym ptak,
W śnie na jawie zanim spadnę.

Ref: Teatr lalek, marionetek…..

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.