Czy to w Kutnie, czy w Lublinie,
Dzień za dniem bez celu płynie,
Nie jest łatwo iść po linie
Kiedy w oczy wiatr.
Czas ucieka mi przez palce,
Gdzieś przepadły tanga, walce,
Me sumienie w wyżymarce
I nadziei brak.

Chciałem zostać policjantem,
A zostałem defraudantem,
Żona mnie puściła kantem,
Dziś odkręcę gaz.
Ojciec miał do złego talent,
Matka życie przechlapane,
Sistra dziecko z jednym panem,
Co pod pociąg wpadł.

Ja mam lekką schizofrenię,
Reumatyzm i ciśnienie,
Stół, dwa krzesła i kieszenie
W których świeci dno.
Los mnie raczej nie rozpieszcza,
Chleb ze smalcem z łzami miesza,
Psy jak wilki na mnie wiesza,
Kto wytrzyma to?

Jak tu nie pić proszę pana,
Gdy za oknem mży od rana,
Gdy drżą ręce i kolana,
No i męczy kac.
Piję bełta bo pomaga,
Co? Pić bełta nie wypada?
Kac to gorszy syf niż zgaga,
Klinem w kaca wal.

Już się czuję dużo lepiej,
Kac mi przeszedł, stoję w sklepie,
Ze mną stoi przygłup Mietek,
Znów se damy w gaz.
Dzień się zaczął wyśmienicie,
Znów apetyt mam na życie,
To jest raj, nie jakiś czyściec,
Dla mnie on w sam raz.

Po co robić se nadzieje,
Gdy deszcz leje i wiatr wieje,
Gdy włos rzednie i siwieje
I przybywa lat.
Po trzeźwemu świat mnie złości,
We łbie łupie, bolą kości
Czas już z losem się pogodzić,
Chociaż trochę żal.

Chciałem zostać policjantem,
A zostałem defraudantem,
Żona mnie puściła kantem,
Dziś odkręcam gaz.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.