Józefie z galilejskiej ziemi
O czym szumiały Tobie drzewa?
Gdy stan Twej Miriam się odmienił
Czy mogłeś tego się spodziewać?
Józefie z galilejskiej ziemi
O czym wołały Ci kamienie
Gdy troska czoło poorała
I serce ciężkie niosło brzemię?
Nie pytasz świata
Czy jesteś godzien
Gdy Bóg zaprasza
Jesteś gotowy
Ten, który Ciebie
Z niczego stworzył
Zna Cię najlepiej
On wie, co robi!
Bóg, widać, chciał i tej ofiary
Że w sercu swoim tak pytałeś
Kim Dziecię jest w łonie Maryi?
Józefie, mało wtedy spałeś
I siwym ze zmartwienia skroniom
Bóg posłał anioła z nowiną
Chwała jest w Twoim domu!
Zbawiciel świata tą Dzieciną!
Nie pytasz świata ...
Ty sprawiedliwy i dobry
W sercu to rozważałeś
Czy dom Twój jest na tyle godny
By Bóg schronienie mógł w nim znaleźć
A gdy ujrzałeś Maryję z Dziecięciem
W stajence w tę zimną noc
Czy biłeś się w piersi z przejęciem
Nie czując się godnym, by podejść?
Nic na świecie nie jest godnym Boga
Najmilszy jest mu ten pokorny
On ci zaufał i Ty zaufaj
Siły się mierzy miarą pokory
Nie pytasz świata...
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
