Mówiło mi Wczoraj „Chodź do mnie
Ze mną się poczujesz spokojniej”
I pamięci stawia pomnik bajeczny
„Chodź do mnie, ze mną jesteś bezpieczny”.
A Jutro mnie mami swymi snami, prowadzić chce krętymi ścieżkami.
I myśli, że nie jest rozdrożem i się łudzi, że obiecać coś może.

A ja płynę, płynę, płynę
Z chwili na chwilę
Z momentu na moment
Przenoszę się i płonę, płonę, płonę, płonę.
I płynę, płynę, płynę
Z chwili na chwilę
Z momentu na moment
Przenoszę się i płonę, płonę, płonę, płonę.

A Wczoraj mnie ciągnie na stronę
Mówi „Jutro jest niewyjaśnione”
I do głowy mi kładzie ze złością:
„Uwierz we mnie, przecież jestem pewnością!”
A Jutro tylko stroi miny głupie,
Mówi: „Spokój daj, Wczoraj jest trupem.”
Lec nie zdradza, co ma pod przyłbicą,
Tylko krzyczy wciąż, że jest tajemnicą.

A ja płynę, płynę, płynę
Z chwili na chwilę
Z momentu na moment
Przenoszę się i płonę, płonę, płonę, płonę.
I płynę, płynę, płynę
Z chwili na chwilę
Z momentu na moment
Przenoszę się i płonę, płonę, płonę, płonę.

I tak Wczoraj z Jutrem się kłócą
Na którą stronę mą duszę wywrócą
A Życie się śmieje patrząc w oczy
I porywa mnie i dalej się toczy.

I płynę, płynę, płynę
Z chwili na chwilę
Z momentu na moment
Przenoszę się i płonę, płonę, płonę, płonę.
I płynę, płynę, płynę
Z chwili na chwilę
Z momentu na moment
Przenoszę się i płonę, płonę, płonę, płonę.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.