Obudziłem się w mokrej pościeli
Cały dom był zalany po dach
Pewnie czarny ptak
Przeciął chmurę nim spadł
Bo niebo było czyste jak łza
Wyłowiłem pudełko zapałek
Na przynętę tytoniu i skarg
Ale w żadnej z nich nie ocalał błysk
Mokre łebki tliły jak mgła
Za oknem wzbierał potok
Ludzkich głosów pełnych chwały
Szli, niosąc płomień tak mały
Że ledwo dotykał ich warg
Pobiegłem na dół boso
Wiatr mnie gonił aż do alej
Zgasł ogień, lecz oni szli dalej
A w sercach pękała jak kra
Piromania
Piromania
Piromania
Piromania
Piro-!
Piro-!
Najpierw słońce zrodziło pragnienie
A pragnienie prosiło o deszcz
Synem deszczu był chłód
Jego bratem był lód
Wnukami byli troska i lęk
Pobiegłem na dół boso
Wiatr mnie gonił aż do alej
Zgasł ogień, lecz oni szli dalej
A w sercach pękała jak kra
Piromania
Piromania
Piromania
Piromania
Piromania
Piromania
Piromania
Piromania
Piro-!
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
