Jest taki kwiat w dalekim oknie
Co liczy słońca i księżyce
A kiedy głogi w deszczu mokną
Płacze zielono wraz z ulicą
Jest za sosnami, za wydmami
Gniazdo, co nie śpi całą dobę
I czesze niebo antenami
I bystrooką ma załogę
A jeśli obca ćma nad Polską
Nocy aksamit nagle plami
To naprowadza ptaki swojskie
By ją spotkały rakietami
Jest taki domek w małym mieście
Co okno ma od łzy tęskniejsze
Przez które chmury płyną w goście
I zakochane w kwiecie serce
Ja przy ekranie pełnię służbę
Promień bezgłośnie mrok omiata
A kiedy niebo całkiem puste
Myślą całuję pąki kwiatu
Ten kwiat jest pełen tajemnicy
Bo nie ku słońcu się obraca
Echo żołnierskich kroków liczy
I nasłuchuje, czy nie wracam
Po centymetrze nocą ścinam
Jeden za drugim dni rozłąki
Pytam sikorek na kalinach
Czy już zbudziły się skowronki
Do szóstej tęsknię pory roku
Którą żołnierska służba wieńczy
Wrócę pod okno szybkim lotem
By kwiat przytulić - i nic więcej
Tyle wam powiem - i nic więcej
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
