---

Kielich stłucz, niech z Twych ócz
Żal się napije;
Nie mów: cyt! To nie wstyd:
Sawa nie żyje!

Popłyńcie łez strumienie,
Szeroko, niewzruszenie,
Wzruszenia objawienie
Dające;
Do głębi przenikajcie,
Nic nas nie oszczędzajcie
I serca nasze krajcie
Mdlejące.

Świecę zgaś, niechaj zaś
Zbędnie się nie tli;
Żalu bicz niechaj znicz
Wspomnień rozświetli.

Popłyńcie łez potoki,
Szeroko, bez odwłoki,
Opłaczcie nieb wyroki
Okrutne!
Wyraźcie żal głęboki,
Wyżłóbcie twarde stoki
I skruszcie serc opoki
Wierutne.
Ty się ciesz, rajskich rzesz
Chwało i Sławo!
Ale nam przyznał Pan
Do płaczu prawo.
Popłyńcie łez krynice
Przez hardych ócz źrenice,
Niechaj obrócą lice
Do nieba.

Niechajże bólu lwice
Wywrócą im na nice
Wnętrzności tajemnice:
Tak trzeba.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.