Musi być jakieś Piekła Piękno, Rumiana jędrność rajskich jabłek, Wobec którego dusze miękną I same giąć się chcą przed Diabłem.
Musi być jakaś w Piekle łatwość, Amnestia z bólu wątpliwości, Że nam odmówić przyjdzie rzadko, Gdy Pan Ciemności prosi w gości.
W piekielnej czerni i czerwieni Musi potęgi być wcielenie, Że - nawet jako potępieni - Chwalimy się jej współtworzeniem.
Musi być piekło nader szczodre W Łaskę słabości, co jest cnotą - Że dusze piękne, mądre, dobre Dumne są, służąc mu z ochotą.
Musi mieć wreszcie na rozkazy Tłumy szczęśliwych piekłofilów, Byśmy kpić mogli z tych - bez skazy: Tak was niewielu! A nas tylu!Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
