W kamieniu, krzewie i potoku, W źdźble trawy, w płatku białej lilii Mieszkają duchy naszych przodków Patrzące na nas w każdej chwili. Kształt, barwa, zapach, śpiew gałązki Przypominają obowiązki Wobec tych, co przed nami żyli.
W sposobie ułożenia szaty, W ukłonie według starych reguł, W tym, jak przyrządza się herbatę, Jak się szanuje każdy szczegół Wyraża się nasz dług wdzięczności Dla stwarzającej nas przeszłości, Od której uciekamy w biegu…
Wreszcie wyborem umierania, Gdy honorowe ostrze w dłoniach Śmierć czyni przedłużeniem trwania (Bo życie przecież – to agonia). – Stwarzamy wodę, kwiat i kamień, W których na zawsze zamieszkamy Wśród tych, co będą żyli po nas.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.