Pośród nas żyją ci, co przeżyli Choć przeżyć przecież nie mieli prawa I jeszcze cieszą się z każdej chwili Którą ich los im zostawia
Żyją wyrokom wieku na przekór Wieku, co siejąc śmierć - sam umiera Rano po mleko drepczą do sklepu I sadzą dęby na skwerach
Prawem kaduka, w drodze wyjątku Niepowtarzalni, jak starodruki Żyją co dzień, dzień w dzień - od początku I troszczą się o prawnuki
Przegapił Hitler, pogardził Stalin Nie dały rady - zawał, prostata. Czytają, czego nie przeczytali I wciąż ciekawi są świata
Nie pysznią się - bliźniacy stulecia Że ich nie dorzucono do stosu Ich życie ma się powtórzyć w dzieciach - Jesteśmy częścią kosmosu!
Częścią kosmosu - popiół we włosach Popiół tych wszystkich, co nie przeżyli Nieusuwalna pamięć, jak osad Spalonej kolekcji motyli
Czasem się z losem godzi czas Mleko i motyl, dąb w rozkwicie Ci, co przeżyli - żyją wśród nas Tak obrażonych na życieTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
