[Zwrotka 1] One jeszcze, o tym nie wiedzą. Że swą siłę, mądrość, i wymyślne zmyłki. Otrzymały w darze od Boga, więc prowadzi je leśna droga. Zawsze gotowe do życia - wilki. Otrzymały w darze od Boga, więc prowadzi je leśna droga. Zawsze gotowe do życia - wilki.
[Zwrotka 2] A człowiek w swej ludzkiej słabości. Na świat, na stwórcę Boskiego narzeka. A czasem, to nawet się szarpie i złości, gdy widzi, drugiego człowieka. A człowiek w swej ludzkiej słabości.
[Zwrotka 3] Zrobią wszystko, by noc ciemną przetrwać. I cierpliwie, wypatrują jutra. Nawet kiedy zbliża się pościg, biegną dumne ze swej wolności. I nie patrząc na mody, zawsze chodzą w futrach. Nawet kiedy zbliża się pościg, biegną dumne ze swej wolności. I nie patrząc na mody, zawsze chodzą w futrach.
[Zwrotka 4] A człowiek, w swej chciwej naturze. Tak było już przed prawiekiem, krainę przemierzał, w wilczej skórze. I był, wilkowi człowiekiem. A człowiek, w swej chciwej naturze.
[Zwrotka 5] Zawsze wierne, wilczym wyzwaniom. W swej mądrości piękne istoty. Ale one tym się nie chełpią. Jęzorów wilczych, nie strzępią. One o tym nie myślą. Nawet nie wiedzą o tym. Ale one tym się nie chełpią. Jęzorów wilczych, nie strzępią. One o tym nie myślą. Nawet nie wiedzą o tym.
[Zwrotka 6] A człowiek wymyślił lustro. Jakby nie starczała, tafla jeziora. Którą wystarczy, zaledwie musnąć. By twarz, zobaczyć, gdy przyjdzie pora. A człowiek wymyślił lustro. I przestrzeń za lustrem, pustą.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
