Ach, czemuż wiatr od świtu śpiewa, dlaczegoż to po lasach nucą drzewa? Piosenka w długą drogę rusza — raz i dwa… Piosenka przed komisją stanie, bo ma do wojska powołanie, do wojska powołanie wielkie ona ma!
Tam wezmą za nią się lekarze i tam dopiero się okaże, czy wszystko jest na medal i czy wszystko gra… Przed nimi nic się nie ukryje, słuchają, jak jej serce bije — i marsz do woja, kategoria „A”!
Gdy piosenka szła do wojska, to śpiewała cała Polska, bo piosenka szła do wojska jak na pierwszy bal!
Grały skrzydła samolotom, nawet w czołgu śpiewał motor, na strzelanie szła z piechotą — cel i pal!
Na służbie bywa dniem i nocą i żyje się piosence śpiewająco, jak gdyby w wojsku już służyła nie od dziś… A na dworcu, zamiast gorzko płakać, dziewczyna śpiewa do chłopaka — bo jak do wojska, to z piosenką iść!
Gdy piosenka szła do wojska, to śpiewała cała Polska, bo piosenka szła do wojska jak na pierwszy bal!
Grały skrzydła samolotom, nawet w czołgu śpiewał motor, na strzelanie szła z piechotą — cel i pal!
Bo próżne wszelkie udawanie, do wojska gdy się powołanie, do wojska powołanie wielkie gdy się ma… Tak było i z piosenką: dziś starczy skinąć ręką – do wojska z końca świata też by szła i szła!
I duma ją rozpiera, że nawet sam generał ją osobiście zna!Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
