Gdy nadejdzie mrok, gdy błysną nad ulicą latarnie
Kiedy cisza w starych parkach stare drzewa ogarnie
W starym parku na cokole, żywy Chopin, nie rzeźba
Gra o Wiśle, gra o Polsce, o Mazowszu, o wierzbach

Gdy zapadnie mrok, gdy błysną nad ulicą latarnie
Kiedy cisza Trakt Królewski, dawne mury ogarnie
Książę woła: "Panie królu, każ zapalić kandelabr
Oto jestem, jakbym nigdy w życiu nie umierał"

Gdy zapadnie mrok, gdy błysną nad ulicą latarnie
Kiedy cisza od Powiśla biały pałac ogarnie
Ze snu budzi się Kopernik, wśród śpiącego już miasta
Wznosi głowę do księżyca, czyta w niebie, w gwiazdach

Gdy zapadnie mrok, gdy błysną nad ulicą latarnie
Kiedy cisza Stare Miasto, stare mury ogarnie
Szewc-pułkownik, zarzuciwszy - patrz - wyloty kontusza
Podniósł szablę tak jak kiedyś, gdy do walki ruszał

A tu Nike na cokole miecz podnosi do góry
Jakby chciała nas osłonić i gołębie, i mury
A ta Nike na cokole to warszawska dziewczyna
Całym sercem zawsze z miastem, całym sercem przy was

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.