---

To był dzień, zwariowany dzień, mówię wam,
Tak to już przed podróżą jest, bywa tak.
Nagle niezałatwionych spraw setki są,
A tu dzwoni telefon wciąż i drobiazgi lecą z rąk.

To był dzień, zwariowany dzień, mówię wam,
Bez tchu wpadłam na peron, gdzie pociąg stał.
Lecz gdy tylko zamknęłam drzwi, zdjęłam płaszcz,
Cały przedział się zaczął chwiać, zastukały koła w takt.

Za oknem szara rzeczywistość została gdzieś,
Kolorowy jak obrazek przyfrunął sen,
Miodem płynął cały kraj i mlekiem
I marzenia można było kupić w sklepie.

Za oknem szara rzeczywistość została gdzieś,
Kolejkowy pejzaż nagle rozpłynął się,
Z kartek mi zostały widokówki
Wysyłane ze słonecznych miejsc.

To był sen, zwariowany sen, mówię wam,
W szczerym polu nad ranem mój pociąg stał.
Cicho było, jak gdyby ktoś zasiał mak,
A gdy nastał odjazdu czas, chciałam, żeby chociaż raz:

Za oknem szara rzeczywistość została gdzieś,
Kolorowy jak obrazek przyfrunął sen,
Miodem płynął cały kraj i mlekiem
I marzenia można było kupić w sklepie.

Za oknem szara rzeczywistość została gdzieś,
Kolejkowy pejzaż nagle rozpłynął się,
Z kartek mi zostały widokówki
Wysyłane ze słonecznych miejsc.

Za oknem szara rzeczywistość została gdzieś,
Kolorowy jak obrazek przyfrunął sen,
Miodem płynął cały kraj i mlekiem
I marzenia można było kupić w sklepie.

Za oknem szara rzeczywistość została gdzieś,
Kolejkowy pejzaż nagle rozpłynął się,
Z kartek mi zostały widokówki
Wysyłane ze słonecznych miejsc.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.